مطالعات انجام شده در موسسه آلمانی تحقیقات انرژی و محیط (IFEU) برروی چرخه طول عمر (LCA) کیسه های ضایعاتی پلاستیکی نشان داده است که کیسه های پلی اتیلنی معمولی نسبت به انواع پلاستیک های زیستی تخریب پذیر موجود در بازار اروپا اثرات تخریبی کمتری برروی محیط زیست دارند.
به گزارش سانا، این مطالعه که به سفارش انجمن پلاستیک های بسته بندی و فیلم آلمان (IK) انجام شده است، نشان می دهد هنگامی که تمامی پارامتر های محیطی در نظر گرفته شوند کمترین اثر تخریبی بر محیط زیست با استفاده از پلی اتیلن بازیافتی از پلی اتیلن نو برای تولید کیسه های یسته بندی حاصل می شود. پلاستیک های زیست تخریب پذیر فعلی از این نظر اثرات مخرب تری دارند.
در این مطالعه کیسه های 20 و 120 لیتری موجود در بازار آلمان و کیسه های 30 لیتری موجود در بازار فرانسه از جنس پلی اتیلن نو و بازیافت شده در مقایسه با انواع کیسه های تولید شده از پلاستیک های بر پایه نشاسته و PLA مورد مقایسه قرار گرفته اند. به گفته IFEU اثرات محیطی هر کیسه از زمان طی مراحل تولید مواد اولیه تا تولید محصول نهایی و انتقال به دست مصرف کننده نهایی و جزء می باشد. در این فرآیند، هر چه ضخامت کیسه ها کمتر باشد اثرات منفی زیست محیطی آن ها کمتر است.
پلی اتیلن نو و بازیافت شده اثرات محیطی مناسب تری دارند زیرا این مواد امکان تولید با ضخامت پایین را فراهم آورده اند. در حالی که ضخامت متوسط فیلم های تولیدی برای کیسه های بسته بندی پلی اتیلنی در حدود 5/12 میکرون است، این ضخامت برای انواع زیست تخریب پذیر در حدود 15 تا 25 میکرون می باشد. بررسی های IFEU در مورد وضعیت آینده فناوری های تولید مواد زیست تخریب پذیر نیز هیچ دورنمای روشنی را از نظر برای این مواد در مقایسه با پلی اتیلن نشان نمی دهد.




منبع: Plastic & Rubber News

این خبر توسط بخش تحریریه سانا تهیه و ویرایش شده است. در صورتی که در مورد این خبر و یا موضوعات مرتبط با آن تجربه، نظر، پیشنهاد یا خبر جدیدی دارید، می توانید آن را از طریق پست الکترونیکی info@polymerinfo.net برای ما ارسال نمایید. سانا حق رد یا ویرایش اخبار ارسالی را برای خود محفوظ می دارد. نقل این خبر تنها با ذکر ماخذ “www.polymerinfo.net” مجاز است.